Αντιμετωπίζοντας το θάνατο μαζί

Και ύστερα από χρόνια συντροφιάς… έρχεται η ώρα του αποχωρισμού.

Κάποιοι κηδεμόνες επιλέγουν την εύκολη (για τους ίδιους) λύση της ευθανασίας στον χώρο του κτηνιάτρου και κάποιοι συνεχίζουν την καθημερινή και για χρόνια ρουτίνα στον οικείο χώρο του σπιτιού.

Η επί χρόνια εμπειρία μου με τα ζώα και ειδικά με τα σκυλιά, μου έχει δείξει τις διαφορετικές επιλογές τους όταν έρχεται η ώρα του θανάτου. Είτε επιλέξουν ένα ήσυχο, απομονωμένο μέρος, είτε τη φωλιά τους, είτε επιλέξουν την αγκαλιά μας, οι τελευταίες στιγμές, μας πλημμυρίζουν με έντονα συναισθήματα και αγωνία.

Εμείς, νοιώθουμε αμηχανία, αναρωτιόμαστε για το αν πεινάει, αν κρυώνει, αν πονάει, αν καταλαβαίνει, αν σταμάτησε η καρδιά μέχρι να ακούσουμε τον επιθανάτιο ρόγχο.

Αυτοί, ίσως να νοιώθουν το τέλος σαν την αρχή για μια νέα περιπέτεια… Και ίσως είναι αλήθεια, αν αφήσουμε τον εαυτό μας μακριά από τα αρνητικά συναισθήματα που προκαλεί το γεγονός και προετοιμαστούμε για τη μεγάλη στιγμή.

Εάν επιλέξετε να μοιραστείτε αυτές τις μοναδικές στιγμές στο σπίτι σας, σας δίνουμε μερικές συμβουλές για να νοιώσει/σετε πιο άνετα:

	Δημιουργείστε για τον σκύλο σας ένα ζεστό, άνετο και ήσυχο μέρος. Παρακολουθείστε προσεκτικά τις αλληλεπιδράσεις με άλλα κατοικίδια, παιδιά ακόμα και ενήλικες που δεν μπορούν να καταλάβουν την κατάσταση του σκύλου.
	Μπορείτε να δοκιμάσετε να του δώσετε φαγητό και νερό, αν αυτός είναι πρόθυμος να τα δεχτεί, αλλά μην προσπαθείτε να τα επιβάλετε. Οι σκύλοι ξέρουν πότε το φαγητό δεν τους είναι πλέον απαραίτητο.
	Τοποθετήστε πάνες ή αδιάβροχα μαξιλάρια κάτω από το σκύλο, αν δεν μπορεί να πάει έξω για τουαλέτα. Βοηθήστε τον να σταθεί στα πόδια του, αν τρεκλίζει στην προσπάθειά του να κάνει κάποια τελευταία βήματα.
	Μπορεί να νοιώσετε όμορφα, βάζοντας χαμηλά την αγαπημένη σας μουσική. Αρωματίστε το χώρο με αιθέρια έλαια λεβάντας. Βοηθούν στην ηρεμία τόσο εσάς όσο και τον σκύλο.
	Χαϊδέψτε τον απαλά και μιλήστε του ήρεμα. Διαβεβαιώστε τον ότι όλα είναι εντάξει και ότι τον αγαπάτε. Ακόμη κι αν είναι δύσκολο, προσπαθήστε να είστε ήρεμοι και ανακουφιστικοί για το κατοικίδιο ζώο σας. Ακόμη και σε αυτές τις στιγμές, μπορεί να λάβει τα συναισθήματά σας.
	Η φροντίδα και η προσοχή σας θα ανακουφίσουν την μετάβαση. Θα εξακολουθεί να αναγνωρίζει την μεγάλη σας αγάπη, ακόμη κι όταν αυτός σταματήσει να ανταποκρίνεται σε σας.
	Για σας, η παρηγοριά ότι ήσασταν κοντά του τη στιγμή που σας χρειαζόταν περισσότερο, θα σας συντροφεύει για πάντα.

Στη μνήμη του Φρέντυ, που για 15 χρόνια τη συντρόφευε, η Δέσποινα, μοιράστηκε μαζί μας τα παρακάτω λόγια…

"Ο Φρεντούλης της ζωής μου έφυγε…" - Δέσποινα

Ο φίλος μας, το πεισματάρικο Teckel δεν το έβαλε κάτω ούτε όταν γέρασε και ένοιωσε να φεύγει...

Σηκώθηκε να στηριχτεί στα ποδαράκια του, τα οποία όμως λύγισαν. Όχι πως η Δέσποινα θα τον άφηνε να πέσει! Τον κρατούσε και τον στήριζε για να του κάνει την χάρη να νοιώσει δυνατός!

Μετά τον πήρε στην αγκαλιά της, του μιλούσε και τον φιλούσε τα λίγα λεπτά που το έμφραγμα εξελίχθηκε. Έτσι ακριβώς το ήθελε: Να αισθάνεται ο Φρεντούλης την αγάπης της πάντα… να αισθάνεται την ασφάλεια της παρουσίας της και να έχει την αγκαλιά και τα χάδια της χωρίς τέλος...

- Τα ζώα αγαπούν τον άνθρωπο και τον έχουν ανάγκη μέχρι να σβήσει η ζωή τους. Ας μην τ΄αφήνουμε μόνα αυτή τη στιγμή, γιατί αυτά φοβούνται και αγωνιούν περισσότερο από εμάς -

Image(s) by Freepic and Hug4Pets